Arnarstapi, najwyższy wodospad Glymur, foki w naturalnym otoczeniu, islandzkie koniki, skalne groty, malownicze bazaltowe klify i urwiska, bezkresna przestrzeń, lodowce i wulkany, magia i folklor, legendy, trole – wszystko to, a nawet więcej, czeka na was w zachodniej części Islandii.
Arnarstapi, malownicza rybacka wioska
Arnarstapi lub Stapi to mała wioska rybacka u podnóża góry Mount Stapafell w zachodniej części Islandii na półwyspie Snaefellsnes. Arnarstapi był ważnym ośrodkiem handlowym w przeszłości i miał znacznie większą populację niż obecnie. Dziś miasteczko i port stanowią atrakcję turystyczną i miejsce wypoczynku dla samych Islandczyków.
Wioska leży u stóp Stapafell, raczej niewielkiej, ale wyraźnej góry, która dominuje nad całą okolicą. Za nią znajduje się lodowiec Snæfellsjökull, który jest celem licznych trekkingów. Góra lodowa i okolice są uważane za jeden z mistycznych centrów energetycznych Ziemi. Według mieszkańców miejsce to ma dobrą energię, więc sami przyjeżdżają tutaj by się zregenerować i „naładować baterie”. Być może dlatego właśnie słynny francuski pisarz Jules Verne wybrał Snaefellsjökull jako inspirację do swojej książki “Podróż do centrum ziemi”.
Zasadniczą atrakcją tej okolicy są kolumnowe wąwozy bazaltowe i groty otaczające port, a także pola lawy wzdłuż linii brzegowej. Wzdłuż klifów prowadzi ścieżka, która łączy Arnarstapi z inną rybacką miejscowością Hellnar. Spacerując można podziwiać wspaniałe krajobrazy i islandzką przyrodę, podejrzeć lęgowiska rybitwy morskiej, które mają gniazda na bazaltowych klifach. Podczas tej wędrówki można doświadczyć siły oceanu. Ogromne fale, raz po raz rozbijają się o potężne klify, więc najlepiej za chować ostrożność i nie zbliżać się za bardzo do krawędzi. Najbardziej popularną formacją skalną jest łuk Gatklettur Arch Rocks, który stoi pomiędzy plażą a morzem, w pobliżu portu Arnarstapi. Jest to idealne miejsce dla entuzjastów fotografii.
Ytri-Tunga, tam znajdziesz foki
Ytri-Tunga to piaszczysta plaża znana z kolonii fok, które można tam spotkać od czerwca do sierpnia. Foki są przyjazne i ciekawskie, wdrapują się na kamienie i skały przy plaży i tam wylegują. Czasami trzeba być bardzo cierpliwym i trochę poczekać, by je zobaczyć.
To również może ciebie zainteresować:
Islandzkie konie
Islandzkie konie można spotkać wszędzie, w każdym rejonie wyspy. Są bardzo przyjazne, mało płochliwe i jest duże prawdopodobieństwo, że podejdą do was same. Konie islandzkie mają specyficzny wygląd i chód. Dotarły one na wyspę wraz z pierwszymi osadnikami i przez ten okres dostosowały się do panujących tam trudnych warunków. Są dość niskie, krępej budowy z bujna grzywą o ogonem. Zimą zmieniają sierść na grubą, chroniącą przed wiatrem i niskimi temperaturami, a gubią ją na wiosnę. Islandzkie konie są niewrażliwe na silne wiatry i burze śnieżne, nawet zimą trzymane są na zewnątrz gospodarstwa. W 982 r parlament wydał zakaz sprowadzania na wsypę innych ras koni. W rezultacie powstała jedna z najczystszych ras koni na świcie. Obecnie istnieje możliwość importu pojedynczych sztuk koni, ale gdy takie zwierzę opuści kraj, nigdy już nie może wrócić.
